Adopcja Miśka- szukamy domu dla Miśka – tym razem dobrego i na całe życie. 

Poniższą analizę przeprowadziłam w celu znalezienia odpowiedniego domu dla bez rodzinnego psa Miśka. Misiek to pies, który doświadczył przemocy, porzucenia, schroniska. W odpowiedzi na traumatyzujące zdarzenia, Misiek zaczął przejawiać zachowania autoagresywne. Misiek w schronisku odgryzł sobie ogon. Jednocześnie nie przejawia żadnych zachowań agresywnych do innych psów i ludzi. Misiek obecnie przebywa “u nas”, tzn. u mnie -Soni, Grześka, naszej czteroletniej córki Stelki i dwóch psów:pudli miniaturowych Zuzi i Malinki. 

Bardzo prosimy o pomoc w znalezieniu domu dla Miśka. Misiek trafił do nas, mimo tego, że nie zadeklarowaliśmy gotowości do pełnienia funkcji domu tymczasowego. Misiek został nam oddany po 4 godzinach, które spędził  w domu tymczasowym, przez opiekunki tymczasowe. Aby uniknąć kolejnej traumy postanowiliśmy zostawić Miśka u nas, w celu przeprowadzenia obserwacji, dobrania metod terapeutycznych i rozpoczęcia terapii. Misiek zrobił u nas ogromne postępy, rozwinął umiejętność samoregulacji emocji, rozpoznaje niezdrowe pobudzenie i nie przejawia zachowań autoagresywnych. 

Przeczytajcie proszę poniższą analizę behawioralno-funkcjonalną i pomóżcie nam znaleźć dom dla Miśka. Jednocześnie deklarujemy nasze dalsze zaangażowanie w terapię Miśka i jego adaptację w nowym domu oraz pomoc finansową jeśli będzie potrzebna. Szczegóły znajdują się poniżej.

Kontakt do mnie: Sonia Maciuszek, 513-922-242 (proszę o smsa, oddzwonię), info@psi-ekspert.pl

pozdrawiam serdecznie

Certyfikowany behawiorysta COAPE, trener psów Psi Ekspert

W poniższym tekście znajdziecie informacje:

• Historia psa, jak znalazł się u nas.
• Charakterystyka psa i diagnoza. Atuty Miśka, problemy, potencjały i to co trzeba zaakceptować.
• Diagnoza Miśka.
• Leczenie Miśka.
• Historia medyczna.
• Stan zdrowia.
• Dieta i suplementacja.
• Leki i preparaty, które Misiek przyjmuje.
• Analiza behawioralno-funkcjonalna problemowego zachowania.
• Aranżacja przestrzeni dla Miska.
• Jak pracować z Miśkiem.
• LISTA SPRAWDZONYCH BODŹCÓW, SYTUACJI, AKTYWNOŚCI I ICH WPŁYWU NA PSA ORAZ KILKA WYPRACOWANYCH ĆWICZEŃ
• Nad czym trzeba jeszcze pracować?
• Dla kogo jest odpowiedni Misiek?
• Fazy występowania zachowania problemowego – zindywidualizowany protokół postępowania

Historia psa, jak znalazł się u nas

Historia Miśka dotarła do nas za sprawą Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami. Choć nie znamy pełnego obrazu jego przeszłości, wiadomo nam, że przebywał w schronisku. Pobyt tam bardzo źle znosił – zaczął odgryzać sobie ogon, który ostatecznie musiał zostać amputowany. Nie powstrzymało to jednak Miśka przed atakowaniem tyłu swojego ciała – zaczął również atakować swoje tylne nogi. W końcu został adoptowany przez rodzinę z Nowego Sącza.

Rodzina ta regularnie uczęszczała z Miśkiem na szkolenia psów, mające na celu nauczenie posłuszeństwa i kształtowanie właściwych zachowań, między innymi za pośrednictwem kolczatki i łańcuszka zaciskowego i obroży elektrycznej. Szkolenie opierało się na teorii dominacji i koncepcji przekazywanej przez Cesara Millana, czyli dominującego przewodnika stada. 

W domu, w którym mieszkał Misiek, doszło do interwencji Policji z powodu niepokojących dźwięków wydawanych przez psa. Sąsiedzi wezwali policję. Następnie Misiek został wyrzucony na ulicę i ponownie zaopiekowało się nim Towarzystwo Opieki nad Zwierzętami.

Wówczas Towarzystwo wielokrotnie prosiło nas o pomoc w poszukiwaniu domu tymczasowego dla Miśka, gdyż niemożliwe było jego ponowne umieszczenie w schronisku – prawdopodobnie gryzłby się w nogę. Podjęliśmy próbę znalezienia takiego domu dla Miśka, szukając miejsca, w którym mógłby się uspokoić, poczuć bezpiecznie i gdzie moglibyśmy przeprowadzić terapię lęku separacyjnego – tak zdiagnozowano bowiem problem Miśka przez trenera współpracującego z TOZ.

Niestety, okazało się, że kompulsywne zachowania Miśka nie pojawiały się tylko podczas separacji. Atakował siebie za każdym razem, gdy odczuwał napięcie w ciele lub gdy się stresował. Znaleźliśmy dla niego mieszkanie z dwoma studentkami psychologii zwierząt w Krakowie, blisko naszej szkoły dla psów. Studentki miały w swoim pobliżu spokojny park. Wyposażyliśmy je w posłania, karmę, akcesoria spacerowe i pieniądze na weterynarza dla Miśka – wszystko to otrzymaliśmy od Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami, aby wesprzeć adopcję.

Zakładaliśmy, że będziemy aktywnie wspierać studentki w terapii i że początkowo będziemy się zajmować Miśkiem wahadłowo (kiedy studentki miały zajęcia na uczelni, Misiek miał przebywać w naszej szkole). Chcieliśmy unikać separacji na początku, widząc, że Misiek musi się ustabilizować, zanim zaczniemy pracować z nim nad lękiem separacyjnym. Po umieszczeniu Miśka w domu tymczasowym, został nam zwrócony już po 4 godzinach. Studentki stwierdziły, że pies jest dla nich zbyt trudny – atakował siebie, a one nie potrafiły tego przerwać. W ten sposób Misiek trafił do nas.

Charakterystyka psa i diagnoza. Atuty Miśka, problemy, potencjały i to co trzeba zaakceptować.

Misiek szybko się przyzwyczaja. Mieszkamy na małej przestrzeni, mamy w sumie 60 m2 na dwóch piętrach. Nasz dom znajduje się na działce, na której mieści się nasza szkoła dla psów „Psi Ekspert”. Zajęcia w naszej szkole odbywają się blisko naszego domu; słychać szczekanie psów i rozmowy opiekunów. Początkowo wszystko to bardzo stresowało Miśka, jednak z dnia na dzień obserwowaliśmy postępującą habituację (przyzwyczajenie się) oraz coraz skuteczniejsze ćwiczenia proponowane Miśkowi w sytuacjach podwyższonego stresu.

Misiek może żyć z dziećmi. Nasza czteroletnia córka początkowo starała się powstrzymywać od głośnych zabaw i skoków, jednak z czasem, zauważając, że Misiek reaguje na nią normalnie, zaczęła się swobodnie bawić – głośno i dynamicznie. Misiek zachowuje się bardzo prawidłowo w stosunku do dziecka, a gdy ekspresja dziecka jest dla niego zbyt intensywna, po prostu odchodzi na oddalone posłanie.

Misiek może żyć z innymi psami. Zachowuje się poprawnie wobec naszych psów, odchodzi, gdy proszą go o zwiększenie dystansu. Nasze psy są znacznie mniejsze od Miśka, który waży 15 kg, podczas gdy nasze psy po 4 kg. Misiek bywa nieuważny i czasami ich nie zauważa, np. przy wychodzeniu z domu na dwór czy gdy gdzieś biegnie – co stanowi trudne doświadczenie dla naszych psów. Niemniej jednak uważność Miśka na otoczenie również rośnie z dnia na dzień.

Misiek musi żyć w domu z ogrodem. Doskonale korzysta z ogrodu, umie zorganizować sobie na nim czas, świetnie się bawi. Dobrze stróżuje, szczeka w przyjemnych tonach, gdy pojawia się intruz, ale nie jest szczekliwy bez powodu. Szukamy dla Miśka domu na wsi z ogrodem. Pies korzysta ze zdrowych sposobów rozładowania stresu, potrzebuje wychodzić na ogród, by rozładować napięcie. Miasto jest dla niego zbyt stresujące, a spacery miejskie będą zbyt trudne. Mając do dyspozycji ogród, Misiek świetnie funkcjonuje, wychodząc na spacer raz czy dwa razy dziennie – to wystarczające dla niego.

Misiek i koty: Misiek intensywnie goni za kotami oraz gołębiami, jeśli znajdują się w zasięgu. Jeśli jednak kot jest za bramką, Misiek go nie obszczekuje i nie próbuje się do niego przedostać. W przypadku bezpośredniego kontaktu, Misiek nie wykazuje zainteresowania kotem.

Spacery z Miśkiem: Początkowo Misiek był zestresowany podczas spacerów. W związku z tym, spacerowaliśmy z nim, używając elementu bezpiecznej bazy. Przywoziliśmy Miśka na spacer w spokojne miejsce i szliśmy kilkanaście do kilkadziesiąt metrów od samochodu, a następnie wracaliśmy do auta. Misiek chętnie do niego wskakiwał. Jeśli chciał, szliśmy tą samą trasą kolejny raz i wracaliśmy do auta. W pewnym momencie zaczęliśmy wydłużać dystans spacerów, a Misiek nauczył się, że w każdej chwili może nam pokazać, że chce już wracać, a my zareagujemy. Obecnie Misiek chodzi na spacery bez większego stresu, możemy go odpiąć ze smyczy, trzyma się blisko nas i cieszy się wolnością. Nie chce mieć kontaktu z innymi psami, omija je na drodze. Gdy dojdzie do bliższego kontaktu, po prostu chce podejść. Misiek spaceruje również z naszymi psami i zachowuje się w stosunku do nich prawidłowo. Mieszkając w domu z ogrodem, z którego Misiek może korzystać, optymalną ilością spacerów są dwa, jednak jeśli będzie tylko jeden, nic się nie stanie. Misiek, będąc młodym i energicznym psem, musi codziennie wychodzić na spacer.

Transformacja Miśka: Po dwóch tygodniach pobytu u nas, Misiek wyciszył się, zaczął się bawić, nie atakuje się, nabiera pewności siebie i staje się ciekawskim towarzyszem w pracach domowych oraz ogrodowych. Przesypia całą noc na posłaniu, nie wchodzi na kanapy (nawet nie próbuje, mimo że nasze psy korzystają z kanap), nie ma problemów z czystością, nie znaczy w domu i nie niszczy przedmiotów. Codziennie potrzebuje rozerwać karton, coś z papieru czy tektury, lubi mieć w domu patyk – ale to mu wystarcza.

Misiek potrzebuje spokojnego domu, delikatnych opiekunów, którzy będą rozumieć, że to stres wywołuje jego zachowania autoagresywne. Dzięki poczuciu bezpieczeństwa i odpowiedniej opiece, Misiek będzie wspaniałym towarzyszem.

Misiek nie ma lęku separacyjnego! Postępując zgodnie z naszym protokołem, Misiek idzie spać po dwóch minutach od zamknięcia drzwi- mamy filmiki!

Jeszcze nie uporaliśmy się z nadwrażliwością Miśka na dotyk. To kolejny etap terapii. Misiek doświadczył w życiu tak dużej przemocy, że dotykanie go generuje ogromne napięcie. Dlatego dotykamy go, kiedy sam inicjuje kontakt lub podczas zabawy społecznej. U weterynarza Misiek pozwala się zbadać, ale jest to dla niego bardzo trudne. W odpowiednim momencie, już w nowym domu i po adaptacji, pomożemy Miśkowi w odwrażliwianiu na dotyk. Misiek pragnie być dotykany i prosi o kontakt, jednak jednocześnie po otrzymaniu kontaktu typu głaskanie, bardzo się spina, jakby odzywała się jego trauma zapisana w ciele. Podobnie dzieje się, gdy Misiek otrzyma zbyt ciepłą pochwałę słowną.

Niestety, za każdym razem, gdy Misiek dostaje gryzak czy kość preparowaną, wywołuje to u niego tak dużą radość i ekscytację, że prowadzi do napięcia ciała. To generuje warczenie na siebie samego i może doprowadzić do ataku na siebie. W tej chwili nie można dawać mu żadnych gryzaków. Sporządziłam listę tego, co wycisza Miśka, pobudza go oraz jest zabronione – gryzaki, dotykanie i ciepłe mówienie są w kategorii „zabronione”. Są to tematy do późniejszej pracy.

Diagnoza Miśka

Zachowania autoagresywne wobec siebie samego mają podłoże lękowe, wynikają ze słabej socjalizacji, habituacji i traumatycznych doświadczeń. Pies spędził większość swojego życia w klatce w schronisku, w kojcu, przywiązany do kaloryfera, z obrożą elektryczną, łańcuszkiem zaciskowym, pod skrzydłami awersyjnego trenera. Ostatecznie psa wyrzucono na ulicę i odłowiono go, gdy błąkał się po ulicy.

Drastyczne ograniczenie ruchu u młodego i żywiołowego Miśka stanowi wystarczające źródło stresu, aby mogły rozwinąć się zachowania kompulsywne. Silne emocje spowodowane kontaktem z ludźmi, obawą przed otrzymaniem kolejnej korekty czy porażenia prądem, prowadzą do pojawienia się zachowania przerzutowego, którego celem jest rozładowanie napięcia.

Tak silna reakcja, jak w tym przypadku, może być również skutkiem zaburzeń funkcjonowania neurochemicznych układów hormonalnych odpowiedzialnych za hamowanie pobudzenia, a więc głównie układu serotoninergicznego i GABA-ergicznego.

Zachowania kompulsywne mogą być także wywołane bólem, dlatego Misiek został przebadany przez lekarza ortopedę, ogólnego i neurologa. Ból fizyczny został wykluczony.

Leczenie Miśka

W większości przypadków wyleczenie pierwotnej przyczyny występowania zachowania kompulsywnego powoduje zaprzestanie wykonywania patologicznych czynności. Aby wyłączyć podłoże organicznej kompulsji, konieczne okazało się zastosowanie leków i preparatów jako uzupełnienie leczenia. Bez nich terapia mogłaby okazać się nie w pełni skuteczna. Jednocześnie dobrane leki i preparaty nie zaczęły jeszcze w pełni działać w trakcie pobytu Miśka u nas.

Terapia Miśka skierowana jest na likwidowanie lub minimalizowanie czynników wywołujących kompulsje, unikanie stresów, naukę samokontroli, wyłapywanie i wspieranie rozwoju korzystnych strategii rozładowywania napięcia. Jednocześnie Miska trzeba podbudować, tak by był bardziej asertywny, by był w stanie wypowiedzieć swoje zdanie i nie rozładowywał każdej silniejszej emocji poprzez atakowanie siebie. To bardzo trudne dla psa, który był karcony za to, że ma swoje zdanie i swoje potrzeby.

Ważnym i dosyć łatwym do zrealizowania tematem jest odpowiednio przygotowane wnętrze i podwórko, a konkretnie umieszczenie posłań w konkretnych miejscach, celem umożliwienia Miśkowi rozładowania napięcia w sposób nieszkodliwy (szczegóły poniżej).

Niezwykle istotne jest również zapewnienie psu poczucia, że może wycofać się ze stresującej sytuacji, stworzenie jasnych i bezpiecznych rytuałów, odpowiednio dobranie środowiska spacerowego i rytuałów spacerowych zakładających odejście i powrót do bezpiecznej bazy. Opiekun powinien nabyć umiejętności przewidywania pojawienia się zachowań niepożądanych, wzmacniania zachowań pożądanych, unikania nieświadomego wzmacniania niepożądanych zachowań (np. zalecenie zaprzestania zwracania uwagi na psa lub kota w czasie przejawiania zachowania kompulsywnego), odczytywania komunikacji psa, sygnałów stresu i pobudzenia, z którymi zwierzę sobie poradzi samodzielnie, oraz pobudzenia, które wymaga ingerencji opiekuna celem jego obniżenia. Opiekun powinien również nabyć umiejętności rozpoznawania nadchodzących zachowań kompulsywnych, humanitarnego przerywania zachowania kompulsywnego oraz niesienia pomocy w powrocie do emocjonalnej homeostazy po pojawieniu się zachowań kompulsywnych.

Historia medyczna

Nieznana

Stan zdrowia

Badanie ortopedyczne nie wykazało nieprawidłowości – pies porusza się poprawnie, nie odczuwa bólu w tylnej części ciała, a ogon został poprawnie amputowany. Badanie neurologiczne również nie wykazało nieprawidłowości w odruchach, co z dużym prawdopodobieństwem wyklucza choroby związane z układem nerwowym, guzy mózgu czy zmiany w mózgu. Problemowe zachowania psa pojawiły się w konsekwencji traumatycznych przeżyć, jego dramatycznej historii oraz rozwiniętych strategii radzenia sobie z ogromnym i przewlekłym stresem.

Odrobaczanie zostało wykonane 05.04.2023, a krople na pchły i kleszcze nałożono 04.04.2023. Ostatnie szczepienie na wściekliznę miało miejsce w 2021 roku, więc należy zaszczepić psa ponownie. Warto również wykonać dla Miśka podstawowe badanie krwi.

Misiek to młody, około trzyletni, wykastrowany samiec ważący 15 kg. Jest sprawny, zwinny i ma krótką sierść. Nie przepada za zimnem, więc w zimie trzeba będzie ubierać go w psie ubrania. Posiada bardzo zdrową sylwetkę oraz piękną, błyszczącą, czarną sierść podpalaną.

Dieta i suplementacja

Podstawą diety Misia są tłuszcze i białko – im bardziej naturalne, tym lepsze. Suplementacja również powinna opierać się na podawaniu potrzebnych tłuszczy w jak najbardziej naturalnej formie. Misiek obecnie jest na diecie naturalnej, która ma na celu wzrost korzystnych bakterii jelitowych, odżywienie mózgu oraz podniesienie poziomu tryptofanu, co wpływa na poprawę nastroju.

Misiek dostaje mięso i podroby, zarówno gotowane, jak i surowe (z indyka i kurczaka: wątróbki, żołądki, skrzydełka, piersi, uda, podudzia), oraz surową wołowinę (gulaszową). Dodatkowo otrzymuje porcję czystych węglowodanów, takich jak mocno rozgotowane ziemniaki czy ryż, podawanych około jednej godziny po posiłku białkowym, w celu podniesienia poziomu tryptofanu.

W suplementacji najważniejsze są naturalne, zwierzęce tłuszcze oraz odrobina tłuszczy roślinnych. Misiek dostaje tłoczony na zimno olej rybny, oliwę z oliwek tłoczoną na zimno, smalec oraz masło. Dodatkowo otrzymuje mielony ostropest i witaminę C.

Leki i preparaty, które Misiek przyjmuje:

1. Zylkene – to suplement stosowany w przypadku dolegliwości związanych ze stresem. Ma za zadanie wyciszyć psa, kiedy jest niespokojny i trudno mu się przystosować do nowych sytuacji. Substancją aktywną w Zylkene jest kazeina.
2. Anafranil – jest lekiem stosowanym w leczeniu depresji, zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych, zaburzeń stresu pourazowego, napadów paniki oraz leczenia fobii. Substancją czynną leku jest chlorowodorek klomipraminy.
3. CBD – to olejek o bardzo dobrej jakości.

Warto również włączyć feromony, takie jak DAP (Dog-appeasing pheromone), które są syntetycznym analogiem substancji wytwarzanej przez gruczoły listwy mlecznej suki karmiącej.

Analiza behawioralno-funkcjonalna problemowego zachowania

Opis problemowego zachowania:

W sytuacjach stresujących Misiek zaczyna atakować tylną część swojego ciała, nogi i ogon, tak jakby atakował innego psa. Początkowo zaczyna warczeć i stara się zdystansować tę część ciała. Następnie przechodzi do ataku, w trakcie którego gryzie się po nogach, choć do ogona nie może sięgnąć.

Analiza funkcjonalna problemowego zachowania

Zachowania autoagresywne u Miśka mają funkcję obniżania intensywności trudnych doświadczeń, zakończenia zbyt trudnej sytuacji oraz odcięcia się od niej. Pies nie wykorzystuje adekwatnych komunikatów agresywnych ani dystansujących w takich sytuacjach.

Przykład: Misiek boi się człowieka, który się nad nim pochyla i mówi do niego zbyt emocjonalnym tonem głosu. W odpowiedzi Misiek atakuje siebie. Zdrową reakcją w tej sytuacji byłoby warknięcie w stronę człowieka w celu odsunięcia go, zwiększenie dystansu, odejście, aby oddalić się od człowieka, czy też rozluźnienie napięcia ciała poprzez otrzepanie się czy ziewnięcie, co obniżyłoby własne napięcie. Misiek atakując siebie, kontroluje sytuację i uruchamia wydzielanie serotoniny.

Jak powinien wyglądać dzień Miska:

Przekazanie tych informacji rodzinie adopcyjnej jest niezbędne, informacje zostaną przekazane po adopcji. Misiek osiąga ogromne postępy, więc może się okazać, że jego codzienność będzie wyglądać jak dzień przeciętnego psa.

Aranżacja przestrzeni dla Miska:

Misiek potrzebuje dwóch oddalonych od siebie posłań w domu oraz swojego miejsca w ogrodzie. Misiek nie może mieszkać w bloku – musi mieć dostęp do ogrodu, ponieważ dzięki niemu może „rozchodzić stres”.

1. Posłanie dzienne: Jednym z posłań może być gruby koc lub mata. Powinno być umiejscowione tam, gdzie toczy się życie domowe, ale nie w samym centrum wydarzeń. Misiek ma się na nim czuć bezpiecznie, obserwując to, co dzieje się w domu opiekunów.
2. Posłanie – sypialnia: Drugie posłanie w domu musi być wygodne, z wysokim rantem i miękkie. Powinno być usytuowane w bardzo cichym i spokojnym miejscu, z dala od zgiełku, najlepiej nie w pobliżu okien. Misiek musi mieć do niego stały dostęp. Będzie z niego korzystał w chwilach stresu, a samo dojście do posłania będzie dla niego relaksujące. Na tym posłaniu Misiek będzie przesypiał noce.

W ogrodzie Misiek powinien mieć swoje miejsce, gdzie może spać i odpoczywać. Zna kojec i budę, które sprawdzą się, jeśli będzie miał pełną swobodę w korzystaniu z nich. Nie można go zamykać w kojcu, ale w ciepłe dni Misiek będzie chętnie korzystał ze swojej bazy na zewnątrz. Dwa wcześniej wspomniane posłania są jednak ważniejsze.

Jak pracować z Miśkiem:

Przekazanie tych informacji rodzinie adopcyjnej jest niezbędne. Informację zostaną przekazane po adopcji. 

LISTA SPRAWDZONYCH BODŹCÓW, SYTUACJI I ICH WPŁYWU NA PSA ORAZ KILKA WYPRACOWANYCH ĆWICZEŃ

Nad czym trzeba jeszcze pracować?

Dla kogo jest odpowiedni Misiek?

Misiek jest odpowiedni dla osób wrażliwych, które rozumieją wpływ traumy i trudnego życia na psa. Misiek potrzebuje wsparcia, wyrozumiałości i cierpliwości. Wymaga również spokojnego otoczenia oraz dużego ogrodu. Najlepiej, jeśli przynajmniej jeden z domowników spędza sporo czasu w domu. Misiek jest aktywny i potrzebuje codziennych spacerów.

Misiek sprawdzi się również w domu z innym psem. Jest bezpieczny dla innych psów, szanujący, może być towarzyszem dla starszego psa, nie będzie go gnębił, ale może również kumplować się z młodszym psem.

Misiek nie jest agresywny i ustępuje, co można wykorzystać w domu z innymi psami. Będziemy wspierać terapię Miśka, dobrze go znamy i pomożemy, jak tylko będziemy mogli.

Fazy występowania zachowania problemowego – zindywidualizowany protokół postępowania:

FAZA PRZED ATAKIEM

Etap 1:

Misiek zaczyna się stresować, jest pobudzony, szybciej chodzi, a jeśli jest na mniejszej powierzchni, zaczyna szybko ruszać głową na boki i oglądać się za siebie. W innych sytuacjach Misiek sztywnieje, jego ciało jest napięte, a on sam spogląda w kierunku ogona. Kluczowe dla tej fazy jest utrzymanie kontaktu z Miśkiem. Nie można go dotknąć ani przestraszyć, należy powiedzieć wypracowane „Misiek, spokojnie” oraz cmoknąć.

Jeśli pies skupia uwagę na człowieku, należy ją utrzymać. Warto wówczas, aby człowiek zajął się czymś i opowiadał Miśkowi, co robi. Bezpośrednia uwaga w kierunku Miśka może ponownie go pobudzić. Warto zająć się np. przygotowaniem jakiegoś posiłku, zrobić ćwiczenie 1, 2, 3 opisane poniżej. Na tym etapie dobrze działa tacka do wylizywania wysmarowana masłem lub smalcem. Po wylizaniu tacki warto zrobić ćwiczenie 1, 2, 3 oraz porozrzucane smakołyki na ziemię i dać hasło „SZUKAJ”. Można też dać Miśkowi karton do rozszarpywania, kawałek kartki czy kawałek ręcznika papierowego.

Jeśli Misiek znowu zaczyna warczeć na siebie, należy powtórzyć powyższą procedurę. Jeśli to nie pomaga, należy przejść do etapu 2.

Etap 2:

Misiek warczy, ale jest z nim kontakt, choć trudno go zaangażować w interakcję z człowiekiem. Pies jest spięty, zgarbiony, albo wręcz przeciwnie – wykonuje szybkie ruchy i porusza się dynamicznie. W takiej sytuacji należy założyć Miśkowi kaganiec. Należy powiedzieć „KONIEC”, „KAGANIEC”, „ZAKŁADAMY KAGANIEC”, pokazać mu kaganiec i mu go założyć. Misiek uspokaja się po ubraniu kagańca.

Etap 3:

Może się zdarzyć, że w sytuacji bardzo dużego stresu, takiej jak podczas wizyty u weterynarza, gdy Misiek jest dużo dotykany, samo powtarzanie „SPOKOJNIE” nie jest wystarczające. W takim przypadku należy pokazać Miśkowi butelkę z wodą lub szklankę z wodą i powiedzieć głośno „KONIEC”. Następnie powiedzieć „SPOKOJNIE” i spróbować go czymś zainteresować. Po zobaczeniu butelki z wodą Misiek może się nie uspokoić, ale może na chwilę się otrząsnąć. Dobrze byłoby, gdyby rozładował stres poprzez zabawę w 1, 2, 3, co pomogłoby mu się uspokoić.

FAZA W TRAKCIE ATAKU:

W pierwszych dniach pobytu u nas zdarzyło się, że Misiek dostał ataku, nie miał kontaktu z nami ani ze światem, i biegał za ogonem lub za nogą. W takiej sytuacji należy powiedzieć głośno „KONIEC” i polać wodą w pobliżu Miśka, ale nie na niego. Ważne jest przestrzeganie procedury, ponieważ hasło „KONIEC” jest ostrzeżeniem – Misiek po jego usłyszeniu może spróbować wyjść z trybu walki/ucieczki, nawiązać kontakt z człowiekiem i przerwać pogoń oraz atak. Dlatego woda pojawia się wyłącznie z hasłem „KONIEC”, co nadaje temu hasłu dużą moc. Pamiętajmy, że w delikatnych stanach pobudzenia używamy hasła wyciszającego „SPOKOJNIE”. Ataki Miśka na samego siebie zdarzyły się u nas 4 razy i były bardzo krótkie. Kluczem do terapii Miska jest niedoprowadzenie do nich, zarządzanie środowiskiem i postępowanie zgodnie z protokołem.

FAZA PO ATAKU:

Po ataku Misiek łatwo może wejść w kolejny atak, dlatego musi się wyciszyć, a my musimy mu w tym pomóc. Trzeba wyciągnąć wnioski. To, że warczy, bardzo ułatwia pracę z Miśkiem, ponieważ w chwili pojawienia się warczenia kierowanego do samego siebie wiemy już, że musimy mu pomóc wyjść z sytuacji i że nie zauważyliśmy wcześniejszych symptomów. Jednocześnie trzeba wspierać Miśka w adekwatnych i zdrowych reakcjach, w których komunikuje niechęć do czegoś lub potrzebę zwiększenia dystansu.