Komunikacja węchowa jest to rodzaj przekazywania informacji u psów, który zachodzić może zarówno celowo: znaczenie moczem, kałem, wydzielinami gruczołowymi, jak i nieintencjonalnie2. Umożliwia on komunikację nie bezpośrednią – bez potrzeby wchodzenia w bliski kontakt fizyczny z drugim osobnikiem. Psy potrafią odczytać ogromną ilość informacji, bazując jedynie na swoim węchu. Dzięki niemu mogą odróżnić od siebie inne osobniki swojego gatunku, zebrać dane na temat potencjalnego zagrożenia, partnera do rozrodu a nawet stanu emocjonalnego drugiego osobnika (Minunno). Na zachowania, związane z pozostawieniem swojego zapachu w otoczeniu, duży wpływ ma stan emocjonalny psa. Osobniki wykazujące agresję znaczą częściej i bardziej intensywnie niż inne.
Zachowaniem związanym z komunikacją zapachową, jest m.in. obwąchiwanie okolic odbytu oraz genitaliów. Często zachowanie to pełni funkcję demonstracji. Pies może być zainteresowany również okolicami pyska, uszu, pachwin oraz szyi drugiego osobnika. Dzieje się tak, ponieważ w tych miejscach na ciele psa znajdują się gruczoły zapachowe. Każdy region niesie ze sobą prawdopodobnie inną informację zapachową2,8. Pies, który chce zamanifestować drugiemu swoją pozycję społeczną, może również zaznaczyć moczem na urynie przeciwnika lub obok niej, oznaczyć moczem (lub kałem) teren, oznaczyć coś (lub kogoś) odbytem i otarciem ramienia. Celem zachowań takich jak tarzanie się lub otrzepanie również może być pozostawienie swojego śladu zapachowego przez psa. Czasem, grożąc innemu psu, agresywny osobnik może zacząć drapać o ziemię wszystkimi czterema lub tylko dwiema łapami, starając się zostawić swój zapach na trawie. Można interpretować to zachowanie jako groźbę, jeśli podczas niego występują także inne sygnały z grupy agonistycznej. Węszenie może być związane również ze stresem, w sytuacji gdy pies pragnie odciąć się od bodźca, który go niepokoi. Także nawęszanie w powietrzu w kierunku stresora oraz obwąchiwanie własnych genitaliów przez samce utożsamiane bywa z odczuwaniem napięcia lub lęku2,7.
Psy mają swoje indywidualne, charakterystyczne dla siebie, sposoby wyrażania się, znaczenia. Jedne częściej będą znaczyły moczem, inne psy będą częściej drapały, itd.