“METODY TRENINGOWE WPŁYWAJĄ NA DŁUGOTERMINOWY STRES.

Szkolenie psów jest zawodem nielicencjonowanym i nieuregulowanym, nie istnieją w nim minimalne wymagania edukacyjne, standardy opieki czy ochrona konsumentów. Stara łacińska maksyma „niech kupujący się strzeże” nie dość dobitnie ostrzega przed nieodwracalnymi niekiedy szkodami, jakie mogą wyrządzić psom przemocowe metody szkoleniowe. Jeśli chcecie zmodyfikować niektóre z zachowań swojego psa, musicie mieć świadomość, że wybrany przez was trener i stosowana przez niego metoda treningu wpłynie na zdrowie psa i może u niego wywołać (lub stłumić) chroniczny niepokój, strach oraz agresywne zachowania. Wszyscy naukowcy, z którymi rozmawialiśmy, zgadzali się, że awersyjne metody treningowe zagrażają długoterminowemu dobrostanowi psów. Istnieją bezpieczniejsze, przyjemniejsze i mądrzejsze metody niż krzyczenie, bicie, duszenie i rażenie prądem. Aby zadbać o dobre samopoczucie psychiczne swojego czworonoga, wybierajcie trenerów, którzy stosują potwierdzone naukowo metody” („Zdrowy pies. Jak sprawić by twój przyjaciel zachował zdrowie i witalność jak najdłużej”, Rodney Habib, Karen Becker, strona 262)

Szkolenie psów w Polsce najczęściej odbywa się metodami awersyjnymi.

I nie chodzi o to, by w szkoleniu nagradzać psa jedzeniem! To robią prawie wszyscy! To, że trener używa jedzenia nie świadczy o tym, że trening jest nakierowany na dialog z psem i dobrostan. To, że ktoś nazywa swoje szkolenie pozytywnym, nie znaczy, że nie będzie stosował “korekt”, że będzie miał wiedzę dotyczącą komunikacji! Uwaga! Jedzenie podawane psu w chwili lęku, złości nie jest dobrym pomysłem. Tak też można zrobić psu krzywdę!

Obowiązkiem opiekunów jest zapewnienie swoim psom „pięciu wolności”:

• wolności od cierpienia psychicznego (strachu/niepokoju) 
• wolności od bólu i kontuzji 
• wolności od stresu środowiskowego i dyskomfortu 
• wolności od głodu i pragnienia
• wolności wyrażania zachowań sprzyjających dobremu samopoczuciu i angażowania się w zachowania typowe dla gatunku.” 
•  I to powinien być dekalog opiekuna!