Pies-pupil zsynchronizowany z Twoimi dziećmi
Psy synchronizują swoje ruchy z członkami rodziny, co może mieć znaczenie dla rozwoju
emocjonalnego zarówno ludzi, jak i zwierząt.
Badanie przeprowadzone z udziałem właścicieli młodych psów na Oregon State University potwierdziło, że psy i ich właściciela często nawiązują kontakt wzrokowy.
Według nowego, przejmującego badania nad zależnościami pomiędzy ludźmi a ich
zwierzętami, psy dopasowują swoje ruchy do tych wykonywanych przez dzieci, z którymi
mieszkają. W badaniu psy poruszały się wtedy, gdy robiły to również towarzyszące im dzieci
i pozostawały w miejscu, gdy te się zatrzymywały. Taka fizyczna synchronizacja często
wskazuje na bliską więź. Psy miały również tendencję do pozostawania w niewielkiej
odległości i patrzyły w tym samym kierunku co dzieci, co stanowi dalszy wskaźnik
społecznego zaangażowania i uważności, która może mieć wpływ na rozwój emocjonalny
zarówno zwierzęcia, jak i dziecka oraz prowadzić do bezpiecznej interakcji pomiędzy nimi.
Wyniki badania to kolejny przykład tego, że sposób w jaki ludzie i inne stworzenia poruszają
się zależy w zaskakująco dużym stopniu od tego, z kim przebywają oraz, że powiązania
społeczne mogą kształtować się i wzmacniać podczas wspólnych aktywności. Badanie
podnosi również pytanie o sposób, w jaki dzieci i zwierzęta uczą się odczytywać wzajemną
mowę ciała i jak pupile mogą pomóc zachęcić dzieci do intensywniejszego przemieszczania
się oraz służyć jako źródło wsparcia emocjonalnego.
Sama idea mówiąca, że przebywanie z innymi wpływa na to jak się poruszamy nie jest
niczym nowym. Wcześniejsze badania wskazywały, że pary w związkach miały tendencję do
synchronizacji tempa chodzenia w dużo większym stopniu niż robili to obcy sobie ludzie. Co więcej, mężczyźni częściej zdawali się przyspieszać tempo, gdy szli z innym mężczyzną, nawet jeśli nie było to dla nich wygodne oraz konieczne.
Na tej samej zasadzie wspólne poruszanie się zdaje się budować bliskość, nawet jeśli
wcześniej nie było jej śladu. Na przykład, ludzie, którzy wspólnie zapisują się na lekcje tańca
częściej wykazują w późniejszym czasie większą bliskość oraz zgodność. Poruszanie się w
tandemie zdaje się więc generować nieuchwytną, bliską więź.
Inne badanie sugeruje zaś, że to połączenie nie ogranicza się wyłącznie do ludzi. Podczas
wcześniejszych badań, gdy dorośli zostali poproszeni o przyprowadzenie swoich psów do
dużych, nieznanych im wcześniej pomieszczeń, a następnie spacerowanie po przestrzeni,
zatrzymując się od czasu do czasu i zmieniając kierunki, bez wchodzenia w interakcję z
pupilami, okazało się, że psy w znacznym stopniu podążały za właścicielami i powielały ich
zachowania. Przez około 80% czasu psy poruszały się wtedy, gdy robili to ich właściciele i
zatrzymywały się, gdy właściciele stawali w miejscu. Zazwyczaj udawało im się także
zawracać i obracać się w miejscu razem z właścicielami, tak że patrzyły w tym samym
kierunku co człowiek.
Według innego badania psy w schroniskach również powielały zachowania swoich głównych
opiekunów, jednak w mniejszym stopniu niż psy mieszkające z rodzinami, co wskazuje na
mniejszą więź. Niewiele było jednak wiadomo na temat tego, czy psy synchronizują się z
dziećmi w rodzinach. Dlatego nowe badanie opublikowane w styczniu w Animal Cognition
przez badaczy z Oregon State University w Corvallis skupiło się na wybranych uprzednio
ochotnikach. Podczas wcześniejszego długofalowego badania wpływu zwierząt na dzieci z
zaburzeniami rozwojowymi, uczeni zrekrutowali miejscowe rodziny z psami i dziećmi w
wieku od 8 do 17 lat.
Poprosili 30 dzieci, zarówno zaburzeniami rozwojowymi, takimi jak autyzm, oraz zdrowo
rozwijające się, o wprowadzenie psów do dużej powierzchni magazynowej. Psy, wśród
których znajdowały się m.in. Labradory, psy Jack Russell, whippety, kilka pudli oraz dog
niemiecki, nie przeszły wcześniej żadnego specjalistycznego treningu. Były zwierzętami
domowymi.
Badacze poprosili dzieci o poruszanie się po ścieżce wyznaczonej taśmą na przestronnej
podłodze, zatrzymując się czasem i zmieniając kierunki, bez dotykania lub komunikowania
się z psami. Interakcje pomiędzy badanymi zostały sfilmowane i zanalizowane. Naukowcy
ustalili, że psy pozostawały w bliskiej odległości od ich młodych właścicieli, chodząc lub
zatrzymując się zgodnie z rytmem narzuconym przez dziećmi przez więcej niż 60 procent
czasu. Psy często zwracały głowy w tym samym kierunku co dzieci.
Synchronizacja ta była nieco mniejsza niż ta zarejestrowana we wcześniejszych badaniach z
udziałem dorosłych, jednak wciąż znacznie istotniejsza niż się spodziewano.
— Psy ewidentnie zwracały uwagę na zachowanie dzieci i dopasowywały się do nich – mówi
Monique Udell, profesor nadzwyczajny zachowań zwierząt na Uniwersytecie Stanu Oregon i
współautorka badania — Jednakże różnica w synchronizacji pomiędzy dziećmi i dorosłymi a
ich psem sugeruje, że rodziny z dziećmi skorzystałyby na zwiększeniu czasu zabawy,
spacerów, karmienia i pracy z psem będącej udziałem dzieci. Niech uczą się odczytywać
wzajemnie język ciała.
— Myślę, że nawet małe dzieci są w stanie wziąć większą odpowiedzialność za trenowanie
zwierząt domowych niż nam się wydaje — dodaje Udell. — Z czasem zwierzę nauczy się
lepiej odczytywać sygnały dziecka.
Niestety, powyższe badanie było niewielkie i krótkotrwałe. Dr. Udell ma nadzieję na
zrekrutowanie większej ilości psów i dzieci do obserwacji podczas treningu pupili. Chce
sprawdzić czy dzieci zaczną zwracać uwagę na zachowania psa, a psy na zachowania dzieci oraz czy wystąpią różnice w synchronizacji w zależności od wieku dziecka lub rasy psa.
Wraz ze współpracownikami jest też zainteresowana więzią i przeplatanymi ruchami ludzi
oraz innych zwierząt domowych, szczególnie kotów.
— Pracowaliśmy nieco z kotami i jak dotąd absolutnie nie wykazują znaków społecznego
odbioru zachowań swoich właścicieli — mówi.
Mimo wszystko w tym momencie nie ma zaplanowanych żadnych eksperymentów mających
badać synchronizację kotów i psów.
Gretchen Reynolds
Autorstwa Gretchen Reynolds
Opublikowano 17 marca 2021
Uaktualniono 20 lipca 2021
Tłumaczenie Psi Ekspert
