Zabawa bywa często mylona przez opiekunów z zachowaniami demonstracyjnym. Bardzo często psy, które spotykają się po raz […]
Zabawa bywa często mylona przez opiekunów z zachowaniami demonstracyjnym. Bardzo często psy, które spotykają się po raz pierwszy na wybiegach, łąkach, zdaniem opiekunów- bawią się ze sobą, natomiast zachowania, które prezentują nie mają nic wspólnego z zabawą.
Zachowanie demonstracyjne mogą eskalować do zachowań agresywnych, a opiekunowie bardzo często są zdumieni, ponieważ wydawało im się, że psy się bawią, a w pewnym momencie zaczęły się gryźć. Psy najprawdopodobniej od samego początku nie bawiły się ze sobą, tylko próbowały demonstrować swoje talenty, testowały się, prezentowały swoją siłę, szybkość, sprawczość, zarządzanie przestrzenią- generalnie ustalały, kto jest bardziej wpływowy i silniejszy.
Zachowania demonstracyjne służą przedstawieniu drugiemu osobnikowi swojej siły i statusu. Interakcje tego typu nie zawierają bardzo intensywnego i przedłużonego kontaktu fizycznego.
Wśród tych zachowań możemy wyróżnić:
- Postawy, przyjmowane przez psy pozycje ciała,
- Kontrolę przestrzeni,
- Kontrolę zasobów,
- Znaczenie terenu.
Są to m.in takie zachowania jak:
- ukłon z rozłożonymi szeroko łapami,
- położenie pyska na łopatkach/karku drugiego psa,
- gry rywalizacyjne (będzie więcej o tym)
- odsunięcie od zasobu (opiekuna, wody, zabawki)
- przemieszczenie drugiego psa w przestrzeni,
- znaczenie łapami po oznaczeniu zapachowym terenu,
- dotknięcie drugiego osobnika nosem itd.
Do mowy ciała, mającej na celu zademonstrowanie siły danego osobnika, poprzez wizualne jego powiększenie, należy między innymi
- wysoko uniesione ciało,
- stanie niemal na czubkach palców,
- głowa i ogon w górze (lub zakrzywiony na grzbiecie),
- uszy ustawione do przodu.
- wargi mogą być podniesione,
- zjawisko piloerekcja (nastroszona sierść, szczególnie na karku)
Analizując postawę ogona osobnika pewnego siebie, chętnego do powitania i rozmowy z drugim psem, możemy zauważyć, że jest on zwykle uniesiony wysoko. Trzymany luźno w górze, wskazuje na wysoką samoocenę psa. Jeśli natomiast mamy do czynienia z osobnikiem, który w danym momencie jest pod większym wpływem stresu, ruchy ogona będą sztywne, mimo uniesienia w górę, celem zademonstrowania siły.
Wzrok psa w przypadku zachowań demonstracyjnych często służy kontroli ruchu drugiego osobnika. Przykładem może być chociażby zatrzymanie spojrzeniem psa lub też krążenie wokół drugiego psa, ze wzrokiem skierowanym bezpośrednio na niego.
W przypadku zachowań związanych z demonstracją, uszy zwykle skierowane są do góry i do przodu.
Pysk psa w tej kategorii nie ma aż tak rozległej roli, jednak może być czasem użyty w celu delikatnego dotknięcia nosem ciała drugiego psa.
Autor: Sonia Maciuszek
