Nadmierne okazywanie uczuć wobec swoich zwierząt
Często zdarza się, że opiekunowie są zbyt wylewni w stosunku do zwierząt :
- biorą je na ręce
- głaszczą je wbrew ich woli, kompletnie ignorując ich mowę ciała
- przekładają je z miejsca na miejsce, przytrzymują bez ich zgody
- traktują małe psy i koty jak ładne przedmioty
Właściciele, którzy nie liczą się z potrzebami swoich małych podopiecznych – doprowadzają je często do skrajnych załamań nerwowych.
Brak możliwości odpoczynku w domowym zaciszu
Na złe samopoczucie zwierząt ma wpływ stresujące środowisko, w którym niemożliwa jest regeneracja i odpoczynek. Czasami bywa tak, że koty i psy nie są w stanie zaadaptować się do miejsca, w którym przebywają, ponieważ środowisko w którym żyją, powoduje, że są w chronicznym stresie.
Kłótnie w domu, głośna muzyka, telewizor, gry, papierosy: te wszystkie czynniki utrzymują u zwierząt stres na bardzo wysokim poziomie.
Spacery wzbudzające niepokój u psów
Małe psy często wychodzą na bardzo wymagające spacery, w hałasie, przy ruchliwej jezdni, obok niebezpiecznych nóg przechodniów, które w każdej chwili mogą boleśnie je podeptać. Dodatkowo na spacerach, często nierozsądni opiekunowie, zmuszają małe psy do interakcji z większymi psami. Mikropieski raczej nie mają szans pobawić się z psem, który waży dwa , trzy a nawet dziesięć kilo więcej (Maltańczyk 4 kg, Golden retriever 40 kg).
- najlepszą obroną jest atak, dlatego małe psy często atakują te większe. Wydaje nam się, że robią to bez żadnego powodu: tymczasem ich celem jest utrzymanie lub zwiększenie dystansu od nich, ponieważ się ich obawiają.
- małe psy często na spacerach proszą by je podnieść i trzymać na rękach – tam jest bezpieczniej – możemy jak najbardziej im pomagać w ten sposób.
„Liczy się nie to, jak duży jest bojowy pies, lecz to, jak dużo jest bojowości w psie” – Dwight D. Eisenhower 🙂
Agresja? Naturalnie!
Zachowania agresywne są zewnętrzną manifestacją przeżywanych emocji takich jak strach, złość, frustracja. Bez względu na to, kto jest celem tych zachowań agresywnych, skuteczna terapia zależeć będzie od dokładnej oceny emocjonalnego podłoża zachowania.
Jak możemy pomóc?
Bacznie obserwujmy mowę ciała zwierząt i reagujmy kiedy zauważymy przejawy stresu lub dyskomfortu. Szanujmy i wspierajmy małe psy i koty w trudnych dla nich sytuacjach, ponieważ są one całkowicie zależne od Nas. W naszej mocy jest sprawienie, że poczują się one bezpiecznie u naszego boku i nabiorą pewności siebie: bo w małym ciele wielki duch!
